Książka: Zazdrośnice

Éric-Emmanuel Schmitt preferuje krótkie formy, które skupione są na emocjach. Fabuły jego powieści i dramatów nierozerwalnie łączą się z emocjami i związanymi z nimi zachowaniami. Niejednokrotnie w swoich dziełach pokazuje ludzkie ułomności. Tak jest również w przypadku jego najnowszej powieści "Zazdrośnice". To krótka historia o przyjaźni czterech nastolatek, Anouchki, Julii, Raphaëlle i Colombe, opisana w formie fragmentów pamiętnika każdej z dziewcząt. Pozwala to spojrzeć na pewne kwestie ...

„Nienawidzę miłości. Pragnę się buntować przeciwko niej. Jeśli kochać oznacza cierpieć, przestać być panem samego siebie, zostać niewolnikiem, to ja nie chcę kochać.
Wolę uderzać. Wolę prowokować.
Pragnę pokoju, nie wojny. Jednak gdyby okazało się, że to nieuniknione, prowadziłabym wojnę”.


Anouchka, Julia, Raphaëlle, Colombe – cztery przyjaciółki od serca, na zawsze. Od dziecka zwierzały się sobie ze wszystkiego, dzieliły każdą radością i smutkiem. Wierzą, że miłość przemija, lecz przyjaźń jest wieczna. Jednak gdy Raphaëlle zaczyna korespondować z chłopakiem, z którym spotykała się Julia, więzi łączące cztery przyjaciółki zostają wystawione na ciężką próbę…

W swojej najnowszej książce Éric-Emmanuel Schmitt sprawdza, do czego jesteśmy zdolni, gdy zawładnie nami zazdrość i uraza. Jak cienka linia dzieli miłość i nienawiść, przyjaźń i zemstę?

[Znak literanova, 2016]

Jak większość książek Schmitta, i ta jest niewielkich rozmiarów, co sprzyja czytaniu jej jednym tchem. Jak większość, niesie głębokie przesłanie, porusza, moralizuje. Czyta się ją jednak inaczej. Pozostawia po sobie wrażenie kilku książek, przeplatające się ze sobą historie, mieszana narracja powodują pewien niepokój, chaos, który na koniec wywołuje czytelniczą konsternację. Książka świetnie napisana i zaskakująca, choć zachowuje pozory Schmittowskiej prostoty. Tym razem jednak lekcja jest trudn...